กรรมหรือการกระทำของตนเองนั้น ไม่เพียงจะส่งผลให้เกิดวิบากหรือผลกรรมต่อตัวบุคคลผู้กระทำเองเท่านั้น แต่ยังมีอิทธิพลต่อผู้อื่น และแม้กระทั่ง สิ่งแวดล้อมรอบ ๆ ตัวอีกด้วย การให้ผลของกรรม แบ่งเป็น 4 ระดับ ดังนี้

1. ระดับจิตใจ ร่างกายทำให้เกิดผลภายในจิตใจ มีการสั่งสมคุณสมบัติ คือ เมื่อได้ประกอบกรรมชนิดใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นการกระทำทางกาย วาจา หรือใจ และไม่ว่าจะเป็นกุศลกรรมหรืออกุศลกรรม จะส่งผลต่อคุณภาพและสมรรถภาพทางจิตของผู้กระทำ นั่นคือ มีอิทธิพลปรุงแต่งความรู้สึกนึกคิด ให้มีความโน้มเอียง ความนิยมชมชอบ และความสุข ความทุกข์ต่างกันไป เป็นต้น
2. ระดับบุคลิกภาพ ทำให้เกิดผลในการสร้างนิสัย ปรุงแต่งลักษณะ และความประพฤติ การแสดงออก ท่าที การวางตน การปรับตัว การตอบสนอง การเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับคนอื่น และต่อสถานการณ์ หรือสภาพแวดล้อมทั่ว ๆ ไป
3. ผลระดับวิถีชีวิตของบุคคล ทำให้เกิดความสงบ ความเจริญ ความล้มเหลว ความสำเร็จ ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ และความสูญเสียต่าง ๆ ที่ตรงข้าม ความเป็นไปในชีวิตของบุคคล ทำให้ประสบสิ่งที่น่าปรารถนา และไม่น่าปรารถนา ผลในระดับนี้อาจแยกมองได้สองด้าน คือ ผลจากปัจจัยด้านอื่น ๆ ของสภาพแวดล้อมที่นอกจากคน กับผลสนองจากปัจจัยด้านบุคคลอื่น และสังคม
4. ระดับสังคม มีผลต่อความเป็นไปของสังคม เช่น ทำให้เกิดความร่มเย็นเป็นสุข ความทุกข์ยากเดือดร้อนของคนในสังคม รวมไปถึงสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ที่มีผลย้อนกลับมาหาตัวมนุษย์เอง

การได้รับวิบากกรรมของบุคคลในปัจจุบันล้วนเป็นผลสืบเนื่องมาจากการก่อกรรมในอดีต ในทำนองเดียวกันสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตภายหน้าหรือภพหน้า ย่อมเป็นผลที่จะได้รับจากการก่อกรรมหรือการกระทำในปัจจุบันของบุคคลนั้น ๆ

มีพุทธพจน์ที่ปรากฏใน จูฬกัมมวิสังคสูตร กล่าวถึง วิบากหรือผลของกรรมซึ่งสืบเนื่องจากปัจจุบันไปถึงภพหน้า สรุปว่า “ดูกรมาณพ สัตว์ทั้งหลาย มีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นที่กำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ทั้งหลายให้ทราบและประณีต”

1. สตรีหรือบุรุษที่มักทำปาณาติบาต เป็นคนเหี้ยมโหด ไร้เมตตาการุณย์ ตายไป ตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์จะอายุสั้น สตรีหรือบุรุษที่ละเว้นปาณาติบาต เป็นคนมีเมตตาการุณย์ เกื้อกูลสรรพสัตว์ ตายไปได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์จะมีอายุยืน
2. สตรีหรือบุรุษ ที่ชอบเบียดเบียนทำร้ายสัตว์ ตายไปตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์จะมีสุขภาพดี
3. สตรีหรือบุรุษที่ชอบโกรธ เคียดแค้นง่าย พยาบาท ตายไปตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ผิวพรรณจะไม่สวยาม สตรีหรือบุรุษที่ไม่โกรธเคียดแค้นง่าย ไม่ผูกพยาบาล ตายไปได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์จะมีรูปร่างงดงาม
4. สตรีหรือบุรุษที่จิตใจริษยา เห็นคนได้ลาภ ไม่พอใจ ตายไป ตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ มีการศึกษาน้อย ไม่ค่อยมีอำนาจ สตรีหรือบุรุษที่ไม่ริษยา เห็นคนได้ลาภพึงพอใจ ตายไป ได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์จะมีรูปร่างงดงาม
5. สตรีหรือบุรุษที่จิตใจริษยา เห็นคนได้ลาก ไม่พอใจ ตายไปตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์มีการศึกษาน้อย ไม่ค่อยมีอำนาจ สตรีหรือบุรุษที่ไม่ริษยา เห็นคนได้ลาภได้ลาภพึงพอใจ ตายไปได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์มีเดชมีอำนาจมาก
6. สตรีหรือบุรุษไม่บำเพ็ญทาน ไม่ปันข้าว น้ำ ผ้านุ่งห่ม ตายไปตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์จะมีโภคะน้อย สตรีหรือบุรุษบำเพ็ญทาน ปันข้าว น้ำ ผ้านุ่งห่ม ตายไปได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์มีโภคะมาก
7. สตรีหรือบุรุษแข็งกระด้าง เย่อหยิ่ง ชอบดูถูกคน ไม่เคารพนับถือกราบไหว้ผู้ใหญ่พระสงฆ์ ตายไปตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ มีตระกูลต่ำ สตรีหรือบุรุษไม่เป็นคนแข็งกระด้าง ไม่เย่อหยิ่ง ไม่ดูถูกคน เคารพนับถือกราบไหว้ผู้ใหญ่ พระสงฆ์ ตายไปได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์มีตระกูลสูง
8. สตรีหรือบุรุษ ไม่เข้าหาไม่สอบถามสมณะ/พราหมณ์ ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรมีโทษ ไม่มีโทษ อะไรควรปฏิบัติ ไม่ควรปฏิบัติ อะไรทำเกิดทุกข์ อะไรทำเพื่อประโยชน์ ตายไป ตกนรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์มีปัญญาน้อย สตรีหรือบุรุษ เข้าหาสอบถามสมณะ/พราหมณ์ ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรมีโทษ ไม่มีโทษ อะไรควรปฏิบัติ ไม่ควรปฏิบัติ อะไรทำเกิดทุกข์ อะไรทำเพื่อประโยชน์ ตายไป ได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ เป็นคนมีปัญญามาก

วิบากหรือผลแห่งกรรมดังกล่าว สามารถสรุปได้ดังนี้

1. กุศลวิบาก หรือผลแห่งกรรมดี อันได้แก่
   • มีอายุยืน เพราะไม่ฆ่าสัตว์
   • ไม่มีโรค เพราะไม่เบียดเบียนสัตว์
   • มีหน้าตาสวย ผิวพรรณดี เพราะเป็นคนใจดี ไม่โกรธ ไม่พยาบาท
   • มียศสูง เพราะไม่ริษยาผู้อื่น
   • เป็นคนมั่งมี เพราะทำทานไว้มาก
   • มีปัญญาเฉลียวฉลาด เพราะเป็นผู้สนใจใฝ่หาความรู้อยู่เสมอ
   • เกิดในตระกูลสูง เพราะเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่โอ้อวย
2. อกุศลวิบาก หรือผลแห่งกรรมชั่ว อันได้แก่
   • มีอายุสั้น เพราะฆ่าสัตว์
   • มีโรคภัยไข้เจ็บมาก เพราะเบียดเบียนสัตว์
   • มีหน้าตาไม่สวย ผิวพรรณไม่ดี เพราะเป็นคนมักโกรธ
   • มียศศักดิ์ต่ำ เพราะริษยาผู้อื่น
   • เป็นคนยากจน เพราะไม่เคยบริจาคทาน
   • โง่เขลา เพราะไม่แสวงหาความรู้
   • เกิดในตระกูลต่ำ เพราะเป็นคนกระด้างถือตัว

แสดงให้เห็นว่า การกล่าวถึง วิบากหรือผลของกรรมที่บุคคลจะประสบในอนาคตนั้น ขึ้นอยู่กับกรรมหรือการกระทำในปัจจุบันเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะการกระทำที่เป็นความประพฤติหรือปฏิบัติเป็นประจำ สามารถสร้างสมและปรุงแต่งคุณภาพของจิตใจ รวมไปถึงลักษณะนิสัย และบุคลิกภาพได้โดยตรง ในพระสูตรนี้ยืนยันในหลักการที่ว่า การได้รับวิบากหรือผลกรรมที่จะประสบในชีวิตภพหน้านั้น ขึ้นอยู่กับกรรม คือ คุณภาพจิตใจ และคุณภาพแห่งความประพฤติที่ตนมีอยู่ในปัจจุบันนี้เอง ส่วนการได้รับวิบากหรือผลที่ห่างไกลเบื้องหน้านั้น เป็นการสืบทอดต่อเนื่องไปอย่างสัมพันธ์กันตามแนวทางของเหตุและปัจจัย