วันนี้ เหมือนไม่มีเรี่ยวแรงทั้งกายและใจ หมดแรง แสบตา เหมือนน้ำตาอยากจะไหลออกมา แสบทั้งวัน พยายามจะนอนพัก แต่เหมือนสมองทำงานตลอดเวลา พักไม่ได้เลย เหนื่อยเหลือเกินค่ะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหม บางวันตื่นมาก็เหนื่อยมาก ไม่อยากทำอะไรเลย แต่ไม่ไปทำงานก็ไม่ได้ ไปทำงานแล้วรู้สึกหงุดหงิดกับทุกอย่าง พยายามฝืนยิ้มสู้กับสิ่งรอบตัว กับเพื่อนร่วมงาน กับทุกคน ๆ แต่ใจเราทำไมเศร้า เหนื่อย หมดแรงจริง ๆ ค่ะ ทั้งที่ เราก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรมากระทบกับจิตใจ ไม่มีปัญหาเรื่องงาน เรื่องชีวิตส่วนตัวเลย อาจจะมีเงินน้อยหน่อย แต่ก็ยังพอไปได้นะ

มีคนแนะนำอาหารเสริมสารพัดชนิด ยาทุกรูปแบบ แต่ละคนก็บอกว่า ทานแล้วจะช่วยฟื้นฟูร่างกายจากการเหนื่อยล้า มีใครจะคิดเหมือนเราไหม ที่เราเหนื่อยกาย เกิดขึ้นเพราะใจ ใจเรามันไม่ไหวแล้ว มันไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว มันอยากยอมแพ้แล้ว แต่ไม่รู้จะทำยังไง ตายก็ไม่ได้ อยู่ก็รู้สึกเหนื่อย เพลียใจ เหมือนแขนจะยกไม่ขึ้น เหมือนไม่อยากเดินไปไหนเลย อยากจะจมลงที่นอน นอนแล้วหายเข้าในที่นอนเลยได้ก็ยิ่งดีนะ

มีบางคนบอกว่า ยิ่งเราดิ้นรน ชีวิตจะยิ่งสู้กลับ มีผู้แนะนำหลายท่าน ทั้งที่ดูในยูทูป และอ่านตามบทความต่าง ๆ ก็ให้เราขอบคุณกับสิ่งรอบกาย ขอบคุณกับทุกสิ่งที่เข้ามากับชีวิต และให้มีความสุขกับทุกสิ่งรอบตัว แล้วเราจะดีขึ้น เราก็เพิ่งจะเริ่มทำด้วยการขอบคุณกับทุกสิ่งรอบตัว แต่จริง ๆ แล้วเราขอบคุณมาตลอดนะ แต่เหมือนขอบคุณที่ออกจากปากอย่างเดียวนะ ไม่ได้ออกจากใจ เราคิดว่า ที่เค้าบอกนี้ น่าจะเป็นการขอบคุณที่ออกจากจิตใจมากกว่านะ เพราะเมื่อเรารู้สึกยินดี มีความสุข ขอบคุณที่ออกจากจิตใจเราจะยิ่งทำให้เรารู้สึกดีขึ้นนะ จากหลักความเป็นจริงของสุขภาพจิตใช่ไหม

แต่เราบอกขอบคุณทุก ๆ คนด้วยปากอย่างเดียว ไม่ได้มีความรู้สึกจริง ๆ เลย จิตใจเราก็เลยยังไม่ดีขึ้นใช่ไหม

และการที่บอกว่า ให้เรามีความสุขกับทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิต เราก็กำลังพยายามทำอยู่นะ พยายามคิดถึงทุกสิ่งให้มีความสุข ไม่ว่าจะเป็นการตื่นนอนเช้า ไปทำงานทัน ทำกับข้าวทานเองได้ วันนี้ได้ออกกำลังกาย วันนี้ได้พาน้องหมาไปเดินเล่น พยายามมองให้มีความสุขอยู่

เราก็หวังว่า ทุกคนที่รู้สึกเหนื่อย เพลีย ท้อแท้ใจกับชีวิต มีหนทางแก้ไข หาทางออกกันให้ได้นะคะ เหมือนทุกอย่างรอบตัวตอนนี้ มันเดินไปอย่างช้า ๆ และไม่มีแรงผลักดันกันใช่ไหม พยายามผลักดันตัวเองด้วยจิตใจของตัวเองนะคะ อย่าไปหวังพึ่งใครเลยค่ะ เราต้องพึ่งตัวเราเองนะคะ ลองพยายามตามวิธีนี้นะคะ ขอบคุณกับทุกสิ่งรอบตัว และมีความสุขกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เข้ามาในชีวิตนะคะ แม้กระทั่ง วันนี้ไปทำงานทันเวลา ก็จงมีความสุขกับสิ่งนี้ และขอบคุณคนขับรถ หรือรถที่ไม่ติดนะคะ หรือกระทั่งสั่งอาหารมาทาน ก็ขอบคุณอาหารมื้อนี้ เหมือนตอนเด็ก ๆ ว่ากันไปเลยตามนี้ ทำใจให้มีความสุขนะคะ ยิ้มกับตัวเอง ตื่นมายิ้มเลยค่ะ ไม่มีใครยิ้มให้เรา เราก็ยิ้มคนเดียวค่ะ

ท้ายที่สุดนี้ ก็หวังว่าทุก ๆ จะผ่านวิกฤติการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตไปได้ด้วยดีนะคะ และมีความสุข สุขภาพกาย และใจแข็งแรงกันทุกคนนะ และที่สำคัญ เราต้องรักตัวเราเองก่อนนะคะ ก่อนที่จะไปทุ่มสุดตัวให้กับคนอื่นค่ะ ทำอะไรคิดถึงตัวเองก่อนนะ แต่ไม่ได้ให้เป็นคนเห็นแก่ตัวนะคะ แค่คิดว่า ตัวเราทำสิ่งนี้ แล้วเป็นยังไง พึงพิจารณาให้รอบคอบ คิดให้นานหน่อย คิดอีกสักนิดนะคะ

ขอขอบคุณภาพจาก karlyukav on Freepik