หญิงบริการทางเพศ หญิงไทยผู้ย้ายถิ่นข้ามชาติไปเยอรมนี ญี่ปุ่น

หญิงไทยที่เดินทางไปเยอรมนีและญี่ปุ่น ส่วนใหญ่จะเป็นหญิงที่มีภูมิลำเนาอยู่ในภาคเหนือและภาคอีสานของไทย ซึ่งถือว่า เป็นภาคที่ยากจนกว่าภาคอื่น ๆ แต่ในช่วงหลัง เมื่อการท่องเที่ยวได้ขยายไปยังพื้นที่ภาคใต้ ก็มีหญิงจากภาคใต้เดินทางย้ายถิ่นข้ามชาติด้วยหญิงเหล่านี้ส่วนใหญ่จะจบการศึกษาในระดับประถมศึกษา แต่ก็มีระดับมัธยมศึกษา ปวช. ปวส. และปริญญาตรีด้วย

ในด้านอาชีพของผู้หญิงก่อนที่จะเดินทางมาเยอรมนีนั้น จะแบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่ กลุ่มที่ทำงานค้าบริการทางเพศ และกลุ่มที่ประกอบอาชีพอื่น ๆ อันได้แก่ พนักงานในบริษัททำหน้าที่เสมือน ยาม และพนักงานขายในห้างสรรพสินค้า ลูกจ้างในโรงงาน ลูกจ้างในร้านอาหารเป็นคนเสิร์ฟ ช่วยงานในครัว และรับจ้างทั่วไป ครู รวมทั้งประกอบอาชีพส่วนตัว เช่น เปิดร้านซักรีด รับเหมาทำอาหารส่งตามโรงเรียน และเสริมสวย เป็นต้น แต่ก็มีบางคนที่ยังไม่ได้ทำงานอะไร เพราะพึ่งจบการศึกษา หรือยังศึกษาอยู่

หญิงไทยที่เดินทางไปเยอรมนีและญี่ปุ่นส่วนใหญ่เคยสมรส หรืออยู่กินฉันสามีภรรยากับชายไทยมาก่อน แต่ได้หย่าร้างหรือแยกทางกันก่อนที่จะเดินทางย้ายถิ่นข้ามชาติมาเยอรมนีและญี่ปุ่น หญิงเหล่านี้จะมีบุตรกับสามีไทย และเป็นผู้ที่ต้องดูแลบุตรแต่เพียงผู้เดียว หญิงหลายคนนำบุตรมาอยู่ด้วยในประเทศเยอรมนีและญี่ปุ่น

หญิงไทยเหล่านี้มักจะเดินทางออกจากบ้านเกิดเมื่ออายุระหว่างอายุ 15 – 25 ปี เมื่อเดินทางย้ายถิ่นข้ามชาติจะมากกว่านั้น ประมาณ 21 – 40 ปี ในกรณีประเทศญี่ปุ่น หญิงส่วนหนึ่งที่เดินทางเข้าประเทศญี่ปุ่นจะมีอายุน้อยกว่า 20 ปี

แม่ที่ต้องเลี้ยงดูลูกเพียงลำพัง (single mother) หญิงไทยที่เดินทางไปเยอรมนี และญี่ปุ่นส่วนใหญ่เคยแต่งงาน หรืออยู่กินฉันสามีภรรยากับชายไทยมาก่อน แต่เลิกรา หย่าร้าง หรือบางรายก็เป็นหม้าย และมักจะมีลูกที่ต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูเพียงลำพัง เนื่องจาก สามีไม่สนใจหรือละทิ้งให้เป็นภาระ ปัจจัยหนึ่งที่ผลักดันให้เดินทางไปทำงานในต่างประเทศ ก็คือ ปัญหาในครอบครัว และความต้องการที่จะปรับปรุง หรือสร้างฐานะทางเศรษฐกิจให้มั่นคงขึ้น แต่ก็มีหญิงบางส่วนที่แต่งงานแต่ชีวิตคู่ไม่ได้ล้มเหลว ก็เดินทางด้วย ส่วนหนึ่งจะเดินทางไปกับคู่ครอง อีกส่วนหนึ่งจะเดินทางไปคนเดียว เหตุผลที่ตัดสินใจมักจะเป็นความคาดหวังที่จะเลื่อนฐานะทางเศรษฐกิจให้ดีขึ้น

หญิงบริการทางเพศ หญิงไทยอีกกลุ่มหนึ่งที่เดินทางไปเยอรมนีและญี่ปุ่น ได้แก่ หญิงที่ทำงานบริการทางเพศ ซึ่งส่วนมากมักจะให้บริการแก่ชาวต่างชาติ ส่วนมากจะทำงานในพัทยา บางส่วนจะทำงานที่พัฒน์พงษ์หรือบาร์เบียร์ในย่านถนนข้าวสาร หญิงกลุ่มนี้เมื่อเข้ามทำงานบริการนี้ก็มีความหวังส่วนหนึ่งว่า อาจจะได้แต่งงานกับชายต่างชาติ เนื่องจาก เห็นแบบอย่างจากเพื่อน หรือญาติที่เป็นคนชักชวน ซึ่งได้แต่งงานไปกับชายต่างชาติ และกลับมาเยี่ยมบ้านอย่างผู้มีประสบความสำเร็จ การเดินทางมาเยอรมนีก็คือ การสร้างครอบครัว และการเริ่มต้นใหม่ และเหตุผลที่สำคัญอีกประการ โดยเฉพาะกรณีที่เดินทางไปทำงานในญี่ปุ่นก็คือ รายได้ที่มากกว่า และหญิงบางส่วนก็เคยผ่านการทำงานขายบริการทางเพศในต่างประเทศ เช่น ฮ่องกง มาเก๋า หรือสิงคโปร์ มาแล้วก่อนที่จะเดินทางมาญี่ปุ่น หรือเยอรมนี

หญิงสาวโสดซึ่งส่วนมากมักเป็นผู้ด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจที่แสวงหาโอกาสเลื่อนชั้นทางสังคมและเศรษฐกิจ หญิงกลุ่มสุดท้ายนี้ จะเป็นหญิงสาวที่ยังไม่เคยแต่งงานหรือมีคู่ครอง มักจะเป็นชนชั้นกลางระดับล่าง ที่ด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจ ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่า จะมีความเดือดร้อนในด้านเศรษฐกิจ แต่ในความรู้สึกของผู้หญิงแล้ว เห็นว่า ไม่มีโอกาสที่จะสร้างฐานะ ทั้งทางสังคมและเศรษฐกิจให้เป็นไปตามที่ตนต้องการได้ และมองเห็นว่า การเดินทางย้ายถิ่นเข้ามาเยอรมนี หรือญี่ปุ่น คือ หนทางที่อาจทำให้เธอมีโอกาสดังกล่าว[1]


[1] ขอขอบคุณที่มาบทความ รายงานการศึกษาวิจัยสิทธิหญิงไทย กรณีเคลื่อนย้ายแรงงานข้าติชาติ โดย ดร.พัทยา เรือนแก้ว. กรุงทพฯ: คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *