เมื่อเอ่ยคำว่า “ขยะ” ทุกคนที่ได้ยินก็จะวาดภาพขยะไปต่าง ๆ นานา อาจจะนึกถึงกองขยะที่มีกลิ่นเหม็น แมลงวันบินเต็มไปหมด บางคนก็อาจจะนึกถึงกองเศษวัสดุหักพัง บางคนอาจจะนึกถึงเศษอาหาร เศษผัก เปลือผลไม้ หรือบางคนที่มีอารมณ์อันสุนทรีย์ อาจจะนึกถึงสิ่งประดิษฐ์หลากหลายที่ทำมาจากสิ่งของที่จะเป็นขยะ แต่ที่แน่ ๆ ขยะ ก็คือ สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นหรือก่อให้เกิดขึ้น

“ขยะ” หมายถึง สิ่งของ เศษอาหาร ผัก ผลไม้ ที่ไม่ต้องใช้แล้ว ทั้งย่อยสลายได้และย่อยสลายไม่ได้ รวมความถึงมูลสัตว์ ซากสัตว์ ฝุ่นละออง เศษวัสดุต่าง ๆ ทั้งจากที่พักอาศัย สถานที่สาธารณะ ถนน อาคาร ตลาด ตลอดจนโรงงานอุตสาหกรรม

จากสภาวการณ์ในปัจจุบัน ปัญหาที่ประสบพบกันทั่วโลก ก็คือ ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาเรื่องขยะ ซึ่งเป็นตัวแปรที่สำคัญยิ่งที่จะส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศ สิ่งมีชีวิต ทั้งพืช และสัตว์ จะเห็นได้ว่า ปริมาณขยะเพิ่มขึ้นจากประมาณ 30,000 ตัน/วัน ในปี พ.ศ. 2535 เป็นประมาณ 40,000 ตัน/วัน ในปี 2540 หรือประมาณ 13 ล้านตัน/วัน ซึ่งประมาณร้อยละ 25 มาจากกรุงเทพฯ ร้อยละ 35 มาจากพื้นที่เมืองอื่น และที่เหลืออีกร้อยละ 40 มาจากชนบท ลองคิดดูง่าย ๆ ว่า ในปี 2548 นี้ ปริมาณขยะจะเพิ่มขึ้นอีกเท่าใด คงถึงเวลาแล้วที่เราทุกคนต้องช่วยกันที่จะลดปริมาณขยะ ผลิตขยะให้น้อยลงด้วยการ

• วางแผนการปรุงอาหารแต่ละมื้อให้พอเหมาะกับจำนวนคน เลือกบริโภคอาหารที่บริโภคได้หมด มีส่วนทิ้งน้อยจะช่วยลดปริมาณขยะจากเศษอาหารได้
• ถือถุงหรือตะกร้าไปจ่ายตลาดแทนการใช้ถุงพลาสติก
• สนับสนุนการใช้ผลิตภัณฑ์ชนิดเติม (Refill) และสินค้าที่ใส่ใจสิ่งแวดล้อม (Green Product)
• ลดและงดการใช้โฟม เนื่องจาก กำจัดและย่อยสลายยาก
• ประหยัดการใช้กระดาษ ควรใช้ทั้ง 2 หน้า
• เลือกซื้อสินค้าเท่าที่ต้องการและใช้ให้หมดไม่ซื้อสินค้าที่ใช้บรรจุภัณฑ์ฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น
• สอนเด็กให้ใช้ทรัพยากรอย่างประหยัดรู้จักแยกขยะเพื่อง่ายต่อการเก็บขน และกำจัด อีกทั้งขยะอันตราย เช่น หลอดไฟ ถ่านไฟฉายเก่า ควรแยกทิ้งต่างหาก เพื่อการกำจัดที่เหมาะสม

คงต้องร่วมด้วยช่วยกันเสียตั้งแต่วันนี้ เพื่อลดปริมาณขยะ ก่อนที่ขยะจะเพิ่มปริมาณมากไปกว่านี้ และเกิดปัญหารุนแรงต่อไป