เรื่องความเชื่ออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ มีทั้งหมด 4 ตอน ซึ่งบทความตอนที่ 1 กล่าวถึงเรื่องของ อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ อำนาจพิเศษ และได้กล่าวถึง อิทธิฤทธิ์ของเทพยดา เทพเจ้า เทวดา ในบทความที่ 2 กล่าวถึง เรื่องของ อิทธิฤทธิ์ของผู้ทรงฌาน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และอิทธิฤทธิ์ของวิญญาณ ซึ่งในเรื่องของอิทธิฤทธิ์ของวิญญาณนั้น ในบทความตอนที่ 3 กล่าวถึง การปรากฏตัวของวิญญาณ การแสดงอิทธิฤทธิ์ของวิญญาณ
วิญญาณแสดงอิทธิฤทธิ์ปรากฏตัวเพื่อทำร้าย
วิญญาณที่แสดงอิทธิฤทธิ์เพื่อทำร้าย มักเป็นวิญญาณของศัตรูคู่ปรปักษ์ พวกของปรปักษ์ ไม่เช่นนั้นก็เป็นวิญญาณที่กินมนุษย์เป็นอาหาร เช่น ผีกระสือ ผีปอบ เป็นต้น
- ผีกระสือ ซึ่งเป็นวิญญาณที่ชอบสิงและกินอวัยวะของคน ผีกระสือ อาจเรียกได้หลายอย่าง ทางภาคเหนือ เรียกว่า ผีสือ ทางภาคใต้ เรียก ผีกละ และทางภาคอีสานเรียกว่า ผีโพง และทางภาคเหนือกลับเรียกผีกระหังว่า ผีโพง เชื่อกันว่า ผีกระสือเป็นผู้หญิง และชอบอยู่ในร่างกายของผู้หญิง ชอบกินของโสโครก มีลักษณะเป็นดวงไฟแวม ๆ ออกหากินในเวลากลางคืน ตามบ้านนอกมีความเชื่อเรื่องผีกระสือนี้มาก ถ้าเห็นแสงวาบ สีเขียว เป็นดวงโต ก็มักเข้าใจกันว่า เป็น “ผีกระสือ” กล่าวกันว่า ผีกระสือจะไปแต่ส่วนหัวและตับไตไส้พุง เวลามีคนคลอดลูกใหม่ ๆ มันได้กลิ่นคาวเลือด มันจะไปกินหญิงที่คลอดลูกนั้น หรือไม่ก็กินเด็กทารก ด้วยเหตุนี้ จึงมีธรรมเนียมเอาหนามพุทธา มาสะตรงใต้ถุนเรือนที่มีร่องถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะ เพราะผีกระสือกลัวหนามจะเกี่ยวไส้ของมัน ส่วนชาวมลายูเชื่อว่า ผีชอบกินเลือดเมื่อมีการคลอดบุตร เขาจะเอากิ่งและใบของไม้ชนิดหนึ่ง ซึ่งมีลักษณะเหมือนลำเจียก เป็นไม้มีหนามมาแขวนไว้ตามที่ต่าง ๆ ที่มารดาและเด็กทารกอยู่ ผีกลัวหนามชนิดนี้ ก็ไม่กล้ามาทำร้าย นอกจากนี้ ชาวมลายูยังเจิมหน้าทารกด้วยคาถาอาคม เด็กผู้ชายเจิมเป็นรูปคล้ายสามง่าม ส่วนเด็กผู้หญิงเจิมเป็นรูปกากบาท
- “ผีปอบ” เป็นวิญญาณที่เข้าสิงคน และอาจทำให้คนที่ถูกสิงเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตได้ เรื่องราวของผีปอบ สรุปได้ดังนี้ ผีปอบเป็นผีทางภาคอีกสาน แต่ปรากฏว่าทางภาคเหนือมีผีที่มีลักษณะคล้ายผีปอบนี้เหมือนกัน แต่เรียกกันว่า “ผีกละ” ผีปอบเป็นผีนิดที่มีเจ้าของหรือมีผู้เลี้ยงไว้ ผู้ที่เป็นเจ้าของผีปอบนั้น กล่าวกันว่า มักจะเป็นพวกคลั่งวิชา เช่น พวกเรียนวิชาการค้าขาย มีเสน่ห์นางกวัก สาลิกาลิ้นทอง นะหน้าทอง หรือหมอเสน่ห์ยาแฝด เป็นต้น วิชาเหล่านี้ เมื่อเรียนมาก ๆ เข้า สติก็ชักฟั่นเฟือน และด้วยเหตุที่วิชาเหล่านี้ ต้องเรียนรู้ทั้งวิธีผูกและวิธีแก้ เมื่อเรียนวิชาจนขลังแล้ว ก็จำต้องมีคาถามแก้ให้คลายด้วย แต่ส่วนมากแล้ว มักจะลืมคาถาแก้ เลยทำให้สติฟั่นเฟือน ผลสุดท้ายกลายเป็นเจ้าของปอบไป ลักษณะคนที่เป็นเจ้าของปอบ คือ มีผีปอบสิงอยู่ในร่าง มีดังนี้ ลูกนัยน์ตาไม่มีแวว หรือไม่มีตุ๊กตา คือ ไม่มีรูปใด ๆ ปรากฏที่นัยน์ตาดำเช่นคนทั่วไป เพราะคนโดยปกตินั้น เมื่อมองตากัน จะเห็นรูปของกันและกันในดวงตา แต่คนที่มีผีปอบสิงอยู่ไม่มีแววตา จึงไม่ชอบมองหน้าใครต่าง ๆ ลักษณะเช่นนี้ เมหือนพวกผีกระสือ เจ้าของปอบต้องดูแลเลี้ยงปอบของตัวให้ดี เวลาจะกินอะไรต้องเรียกมากินด้วย ถ้าปล่อยให้อดอยาก ผีปอบจะกินเจ้าของเสียเอง คนที่ถูกปอบเข้ามักจะร้องห่มร้องไห้ อยากกินของจิปาถะของที่ชอบกินนั้น ส่วนใหญ่เป็นพวกของสดคาว ๆ ดิบ ๆ ถ้าปล่อยให้ปอบเข้าสิงอยู่เป็นเวลานาน ๆ โดยไม่หาทางปัดเป่ารักษา คน ๆ นั้นก็อาจถึงตายได้ เพราะปอบกินตับไตไส้พุงหมด คนทางภาคอีกสานที่เจ็บป่วยล้มตายลง ชาวบ้านมักลงความเห็นว่า มีผีปอบเข้าแทรก จึงทำให้ต้องตายเสมอ ๆ
วิญญาณแสดงอิทธิฤทธิ์ปรากฏตัวเพื่อแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์
วิญญาณที่แสดงอิทธิฤทธิ์มักเป็นวิญญาณที่อยู่ทั่ว ๆ ไป จะปรากฏกายแสดงฤทธิ์ เมื่อมีคนผ่านเข้ามาในอาณาเขตของเขาเท่านั้น มักเป็นวิญญาณเจ้าที่เจ้าทอง หรือวิญญาณที่อยู่ในอาณาบริเวณนั้น เมื่อมีใครล่วงล้ำเข้าไป ก็จะปรากฏกายออกมาหลอกหลอน เพื่อให้เห็นฤทธิ์หรือออกจากบริเวณนั้นไป สำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับการหลอกหลอนของผีนั้น มีผู้รู้กล่าวไว้ดังนี้
- นิตยสารมิติที่ 4 เรื่องฟิสิกส์ของผี เกี่ยวกับปรากฏการณ์ทางผีหลอก สรุปได้ว่า ผีหลอก คือ ปรากฏการณ์อย่างหนึ่งที่เชื่อกันว่า เป็นการกระทำของภูตผีปีศาจ หรือวิญญาณที่ประสงค์ร้าย พยายามแสดงออกว่า ตนสิงสถิตอยู่ที่นั้น หรือเป็นการแสดงออกเพื่อบอกให้ผู้บุกรุก ผู้รุกล้ำแปลกถิ่นเข้ามารู้ตัว เป็นการเตือน หยอกล้อ หรือขับไล่ก็ได้ ความพยายามแสดงออกของวิญญาณหรือภูตผี มักปรากฏออกมาในรูปการณ์แปลก ๆ ส่วนมากแฝงไปด้วยความดุร้ายน่ากลัว (ในสายตาของคน) เช่น ทำเสียงปึงปัง โครมคราม ทำให้วัตถุบางอย่างล้มหรือตกลงมาจากที่สูง หรือเกิดการเคลื่อนย้ายไปมาได้เอง เปิดปิดประตู หน้าต่าง ทำเสียงหลอกหลอนประหลาด ๆ ส่วนใหญ่เรื่องผีหลอก มักเกิดขึ้นกับหญิงวัยรุ่นหรือวัยกลางคน ที่พบว่า เกิดกับชายในวัยเดียวกันนี้ หรือเกิดกับชายหญิงในวัยสูงอายมีน้อยมาก
- นิตยสารมหัศจรรย์ เรื่อง ผี (จริง) บันลือโลก ตอนวิญญาณหลอน สรุปได้ว่า ผีหลอก และวิญญาณหลอน มีลักษณะต่างกัน คือ ผีหลอกจะปรากฏเป็นร่างออกมา ในลักษณะต่าง ๆ ทั้งเป็นคน และสัตว์ ส่วนวิญญาณหลอนนั้น จะส่งเสียงหรือทำให้สรรพสิ่งที่อยู่รอบตัวเกิดปฏิกิริยา ทำให้คนที่อยู่ในที่นั้นรู้สึกว่า กำลังถูกคุกคามจากวิญญาณ
- นิตยสารต่วนตูนพิเศษ เรื่อง วิญญาณแสดงอิทธิฤทธิ์หลอกหลอน (ประหลาดเทศ ตอน ผีในวัง) สรุปได้ว่า ลอนดอนเป็นเมืองหลวงที่มีอายุมากที่สุดเมืองหนึ่งในโลก ตีกรามบ้านช่องอายุนับร้อยปีมีอยู่มากมาย ลอนดอนจึงเป็นเมืองที่มีข่าวเล่าลือเรื่องผีดุเสมอ ๆ การมีผีมาปรากฏตัวไม่ใช่เรื่องน่าแปลกประหลาดแต่อย่างใด เพราะคฤหาสน์เก่า ๆ อาจถูกดัดแปลงมาทำเป็นโรงแรม โดยเฉพาะเป็นคฤหาสน์ซึ่งเคยมีการฆ่ากัน ตายถึง 11 ศพ อพาร์ตเมนท์ใหม่ ๆ อาจสร้างทับลงบนป่าช้าตะแลงแกง หรือบ้านผีสิง แม้จะเดินในสวนสาธารณะหรืออยู่ในปราสาทราชวังก็อาจถูกผีหลอกได้ พระราชวังบั๊คกิ้งแฮม ซึ่งเป็นที่ประทับของประมุขอังกฤษในปัจจุบัน ก็มีข่าวลือผีหลอกอยู่เป็นประจำ เจ้านายและข้าราชบริพารที่อยู่ในวังนี้ ไม่ว่าจะอยู่ในยุคสมัยไหนก็ตาม ล้วนถูกผีหลอกกันอยู่บ่อย ๆ ผีที่หลอกเป็นประจำ คือ ผีที่เคยเป็นพระอยู่ในวัด ซึ่งสร้างในบริเวณที่เป็นพระราชวังปัจจุบันนี้ พระองค์นี้ถูกทรมานจนตายในสมัยที่อังกฤษมีความขัดแย้งทางศาสนา พอถึงวันคริสต์มาส วิญญาณของพระองค์นี้จะมาเยี่ยมคนในวัง โดยมีโซ่ตรวนเครื่องจองจำพันธนาการมาครบ เดินลากส่งเสียงดังไปทั่วบริเวณลานเทอเรซและส่วนใหญ่ให้คนเห็นกัน แล้วก็หายไป